PWN 1988, str. 248, stan db W zawartości tej książki znajdzie Czytelnik zasadniczo odmienną od dotychczasowych teorię wiersza, którego istotę sprowadzono do sposobu segmentacji tekstu, dokonywanej arbitralnie. Skoro o wierszu — takie jest nasze przekonanie — można mówić zasadnie tylko w kategoriach prozodycznej delimitacji tekstu, to pojawić się muszą dwa ważne dla teorii wiersza pytania: 1. Czym różni się segmentacja wierszowa od innych typów segmentacji tekstu? 2. Jak funkcjonuje system prozodyjny języka, za pomocą którego segmentacja wierszowa jest możliwa do zrealizowania? Jest to również część pytania o granice wiersza, wyznaczone ramami funkcjonowania systemu prozodyjnego, i o możliwości stworzenia prozodyjnego „weryfikatora" wierszowości tekstu. Pytania te stanowią merytoryczną podstawę książki, a odpowiedź na nie — wykład teorii wiersza. Część drugą wypełniliśmy omówieniem poszczególnych formacji wersyfikacyjnych, a ściślej — staraliśmy się odtworzyć reguły wersyfika-cyjne i wewnętrzną logikę rozwoju wierszowania, oczywiście przez pryzmat wyłożonej wcześniej teorii. Dla tak pomyślanej całości potrzebne było krytyczne przedstawienie teoretycznego dorobku naszej wersologii, ukazanie rozmiarów rozrzutu opinii o istocie wiersza i wypunktowanie tych momentów, które bądź nie pozwalały na steoretyzowanie wszelkich postaci wiersza, bądź sprawiały, że w naszym rozumieniu traktować je musieliśmy jako przejaw niekoherencji teorii. Budowana tu teoria wiersza wzięła swój początek z analizy ograniczeń i niekonsekwencji poglądów zastanych. Za bezceremonialny sposób referowania tych teorii i ich niejasności, jak również za silne akcenty polemiczne w niektórych partiach książki piszący te słowa chce przeprosić Czytelnika, zapewniając Go, że jedynym jego celem była ostrość spojrzenia na problemy teorii wiersza.
|
randki |
rozrywka |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
sklepy |
opinie, testy, oceny |
darmowa toplsta