WP, 1963, str 118 + mapka, stan db+ (przykurzona, na str. tyt. zapis dlugopisem - widoczny na zdjęciu) ISBN Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie jest swego rodzaju unikałem, o którym często wspomina się nawet w geograficznej literaturze światowej. Jest to bowiem obszar, gdzie skrzyżowały się dwa systemy wód: ogromnych, podlodowcowych — o kierunku z północnego zachodu na południowy wschód, i płynącej do nich pod kątem prostym dzisiejszej Warty. I rzecz osobliwa: imponujący system głębokich rynien, wyżłobionych przez te podlodowcowe wody i zajętych obecnie przez liczne jeziora, jest dzisiaj niszczony przez wody Warty, wskutek czego zamiast niezwykle żywej rzeźby polo-dowcowej powstaje krajobraz bardziej monotonny, który urozmaicają jednak pagórki moreny czołowej oraz wały wydmowe zamarłej pustyni z epoki lodowej. Na niej to wyrasta dostojna Puszcza Notecka. Tej niewielkiej, lecz o tak niezwykłym bogactwie form krainie, poświęcił swój przewodnik Włodzimierz Łęcki. SPIS TREŚCI Przedmowa Od autora ZASIĘG TERYTORIALNY I UKŁAD PRZEWODNIKA O POJEZIERZU OGÓLNIE Nieco geografii Świat roślin i zwierząt Z przeszłości Trochę statystyki, czyli oblicze współczesności INFORMACJE PRAKTYCZNE Komunikacja, zakwaterowanie, wyżywienie Co i gdzie zwiedzać TRASY WYCIECZKOWE Trasa I (PoznańJ—Pniewy—Kwilcz—Międzychód Trasa II Międzychód — Sieraków — Nojewo — (Szamotuły/Wronki) Trasa III Międzychód — Sowia Góra — (Drezdenko) Trasa IV Międzychód — (Wierzbno) — Rokitno — (Skwierzyna) Trasa V Międzychód — Wierzbno — Pszczew — (Międzyrzecz) Trasa VI Międzychód — Lewice — (Zbąszyń) Indeks miejscowości i nazw geograficznych Ważniejsza literatura
|