WL 1979 str. 310, stan db (podniszczona lekko okładka, zakurzona) ISBN Profesor Stanisław Laskownicki, światowej sławy urolog, urodził się w 1892 roku we Lwowie. Tam też ukończył studia medyczne. W latach poprzedzających drugą wojnę światową pracował początkowo na Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Jana Kazimierza, potem w Państwowym Szpitalu Powszechnym jako ordynator oddziału urologicznego. Po wojnie zorganizował w Krakowie klinikę urologiczną, a od roku 1948 prowadził katedrę urologii w Warszawie. Zmarł w lutym 1978 roku. Wspomnienia Stanisława Laskownickiego swą kompozycją i sposobem pisania znacznie odbiegają od najczęściej stosowanych schematów i wzorów. Zachowując zasadniczo układ chronologiczny, autor w ramach poszczególnych rozdziałów zestawia ze sobą wydarzenia z początków XX wieku i z okresu drugiej wojny światowej, by zaraz potem mówić o dwudziestoleciu międzywojennym. Taka swoboda narracji jest świadomym zamierzeniem kompozycyjnym, konsekwentnie realizowanym w całej książce. Największą zaletą wspomnień jest wiarygodność i rzetelność relacji. Są to cechy ważne zwłaszcza dla pamiętnikarza, który miał okazję zetknąć się nieraz z ludźmi znanymi, odgrywającymi znaczną rolę w wielu dziedzinach ówczesnego życia. Autor mówi o swych kontaktach z nimi w sposób rzeczowy, unikając przy tym balastu faktów powszechnie znanych. „... z przyjemnością wspominam moją barwną, pełną przygód i entuzjazmu młodość, trud i osiągnięcia wieku dojrzałego — pisze Stanisław Laskownicki. — Wszystko: wzloty, upadki, rozczarowania, cierpienia, osiągnięcia i straty, wydaje mi się piękne, bo piękne i wspaniałe jest życie". Radość życia, optymizm, niezrównany humor, nasycenie wspomnień anegdotami i dowcipem — oto walory tej książki, które powinny zachęcić do niej wielu czytelników.
|
randki |
rozrywka |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
sklepy |
opinie, testy, oceny |
darmowa toplsta