PWM 1966, str. 344, stan db (podniszczona obwoluta) „Międzyepoka — to okres przejściowy, łączący w sobie cienie zmierzchu epoki dawnej ze światłami brzasku epoki nowej... okres zarazem rozkładu i wzmożonej konstruktywności, dezorientacji i dalekich perspektyw na przyszłość... okres zarówno analizy, jak i syntezy. Słowem — okres przełomowy, wyjątkowy... Sądzę, że taką właśnie międzyepokę przeżywamy dzisiaj w muzyce." W ten sposób wyjaśnia Stefan Kisielewski nieco zagadkowy tytuł zbioru swoich artykułów i felietonów, publikowanych w prasie przede wszystkim w latach 1958—1965. Naświetlają one ową międzyepokę z różnych stron. Mówią o awangardzie i „konserwie", o muzyce poważnej i lekkiej, o aleatoryzmie i jazzie, o „Warszawskich Jesieniach" i festiwalu piosenki w Opolu, o ludziach muzyki i ich dziełach. Mówią piórem Kisiela walczącego i gromiącego, Kisiela zadumanego i smętnego, Kisiela szyderczego i przekornego, Kisiela filuternego — mistrza słowa, ciętego krytyka i polemisty, dowcipnego, gawędziarza.
|
randki |
rozrywka |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
sklepy |
opinie, testy, oceny |
darmowa toplsta