Metoda Gaspey-Otto-Sauera. Mała Gramatyka rosyjska Z czwartego wydania niemieckiego przetłumaczył, uzupełnił i do języka polskiego zastosował prof. dr Józef Łęgowski Wyd. w Heidelbergu nakładem Juliusza Groosa. 1920 , str. 206, stan db (podniszczona okładka miękka oryginalna , przykurzona) Przedmowa. Gramatyki rosyjskiej, którą napisał Piętro Motti z Piacenzy, nie można było tłumaczyć na język polski dosłownie, bo stosunek języka polskiego do rosyjskiego jest zupełnie inny niż języków niesłowiańskich do rosyjskiego. Język rosyjski jest pod względem głosowni, zasobu wyrazów i ich odmiany obok języków czeskiego i łużyckoserbskiego najbliższy językowi polskiemu z pozostałych słowiańskich języków. Mi moto spotyka uczący ,się zaraz na wstępie dwie trudności, które niejednego; od uczenia się rosyjskiego języka odstręczały, jest to nieznany alfabet i akcent ruchomy. Pierwsza trudność jest wprawdzie tylko pozorna, bo grażdanka rosyjska "nie jest trudniejsza niż fraktura niemiecka, a przecież sześcioletnie dzieci polskie w Prusach przyswajały sobie alfabet niemiecki w krótkim czasie. Ale rzeczywistą trudność sprawia Polakowi przyswojenie sobie 'rosyjskiego akcentu, dla tego też reguły akcentuacji Rosyjskiej przedstawiłem obszerniej niż je podaje oryginał niemiecki. Za pomocą tych reguł ii dobrego słownika1 nie powinno być nawet dla samouków za trudno, nauczyć się prawidłowych przycisków i poprawnego wymawiania wyrazów rosyjskich. Układając reguły gramatyczne, wychodziłem z tego założenia, że uczeń zna już gramatykę polską: warunek ten nie jest wprawdzie niezbędny, ale zrozumienie reguł znakomicie ułatwi. Poznań. Prof. dr. Łęgowski.
|