Warta 1987, str. 102, stan bdb- Tradycyjnie każda z pań zabierała s/ę do roboty na drutach w momencie, gdy zobaczyła model, który bardzo s/ę jej spodobał, a który uznała za potrzebny i w którym ona sama lub ktoś z jej bliskich mógłby ładnie wyglądać. Wtedy też udawała s/ę do sklepu, aby kupić odpowiednią włóczką. Dzisiaj niestety jest trochę inaczej. Kupujemy włóczką najcząściej dlatego, że właśnie udało s/ę ją zdobyć lub też prujemy stare, niemodne, a czasami mocno zużyte wyroby z dzianiny i zastanawiamy s/ę, co z tego można zrobić i dla kogo bądzie to najbardziej odpowiednie. I tutaj pomocą może być ten poradnik, który oddają do dyspozycji Miłych czytelniczek, aby mogły wybierać modele zgodnie z możliwościami surowcowymi i rodzinnym zapotrzebowaniem na wyroby z dzianiny. Prezentowane tu swetry i wdzianka są zrobione z przeróżnych gatunków włóczek, a szereg modeli jest zrobionych w dwu lub wiącej kolorach, aby umożliwić pełne wykorzystanie domowych zasobów. Jeżeli chciałabym być w zgodzie z tytułem poradnika, to powinnam każdy model adresować do konkretnego użytkownika, członka rodziny, jednak nie chciałam tego przesądzać. Dzisiaj gdy mama i córka, a cząsto i babcia chodzą w dżinsach (sama jestem taką babcią) trudno ocenić, który sweter jest przeznaczony dla pani w wieku bardzo dojrzałym, a który dla młodej dziewczyny. Jest to bowiem sprawa samopoczucia, upodobań i sylwetki. Dlatego modele w tej książce podzielone są tylko na dwie podstawowe grupy: dla dzieci oraz dla dorosłych i dla młodzieży. Są to natomiast modele o dużej gamie rozmiarów i stylów, od modnych do bardziej tradycyjnych. Zgodnie wiąc z hasłem „dla każdego coś odpowiedniego" zapraszam do korzystania z poradnika „Dzianina familijna".
|